Kia ora!

Zo, de vliegreis naar de andere kant van de wereld zit erop! En ik zit nu al vol avonturen. Ten eerste heb ik voor het eerst in mijn leven mijn voedsel niet herkauwd bij veel turbulentie (waar ik nog wel steeds van na dein). Ten tweede heb ik ein-de-lijk de film Frozen gekeken en ben ik net als ieder ander 5-jarig meisje nu natuurlijk helemaal fan. Na 11 uur hobbelen en meezingen met Let it Go en veel onverstaanbaar Chinees en Engels landde ik op Hong Kong, voor 14 uur benenstrekkerij. Eerst heb ik een privekamertje met douche gehuurd en na enige verbouwing van het bed en de lichten die niet uit konden was ik na 4 uur weer good to go. Ik had tegenover mijn kamer ook al een lounge met heul veul koekjes en snoep gespot, waar je los voor moest betalen. Echter heb ik gedaan alsof mijn neus bloedde en heb ik daar onderuit gezakt in een stoel zitten eten en meteen maar een mooie voorverpakte lunch meegenomen (wederom weet ik niet of dit voor mij bestemd was, maar hij was in ieder geval lekker!). Toen heb ik de trein naar de stad gepakt en heb ik met mijn beste richtingsgevoel geprobeerd het trammetje te vinden die je naar The Peak rijdt: het hoogste en klaarblijkelijk mooiste uitkijkpunt over de stad. Na 3 keer de verkeerde afslag begon ik even te twijfelen of dit ooit goed ging komen en ik misschien beter terug kon gaan naar het vliegveld, maar gelukkig doemde er toen een bordje op met 'The Peak' en heb ik dat gevolgd. De tram rijdt heel stijl tussen bomen en rotsen naar boven, waar een 360 graden uitkijkpunt is. Helaas was het die dag 360 tinten grijs en heb ik louter genoten van de bosjes chinezen met selfiesticks. Op de terugweg dacht ik: laat ik anders lopen dan op de heenweg, want toen verdwaalde ik namelijk.. Met als vervolg dat ik een verkeerd treinstation in liep, een lief klein Chinees meneertje me een extra kaartje gaf dat ik via dat station toch de goede trein kon pakken en ik alsnog onder een poortje door heb moeten kruipen omdat ik verdwaald was. Terug op het vliegveld heb ik nog uren rondgedwaald en genoten van de leuke omroepberichten. Ze zijn hier in ieder geval heel panisch over ieder virus dat in de wereld rondvliegt en dat roepen ze non-stop om, met veel mondkapjes tot gevolg. Ook krijg je een temperatuur-check bij binnenkomst (via zo'n camera hoor...) en word je gewaarschuwd als je recentelijk nog kamelen hebt aangeraakt. Volgens mij niet... De tweede vlucht ging ook prima en na heel wat uren was het dan zo ver: Auckland! Ik werd er bij de bagageband meteen uitgepikt (als alleenreizend meisje) en fors ondervraagd. Het zweet brak me uit, maar gelukkig kon ik overal snel en normaal antwoord op geven en na 1 minuut liet de beste meneer foto's op zijn iphone zien van The Peak mét uitzicht. Met een glimlach liep ik verder naar de tassencontrole. Daar werd ik nogmaals ondervraagd over iedere onderbroek en sok in mijn tas, en 3 kwartier verder liep ik met de volledige inhoud in mijn tas naar buiten, de warmte in! Ik werd met een shuttle naar het hostel gebracht, waar ik lekker in mijn privé kamertje direct in slaap viel. Het hostel staat in Ponsonby, een bruisende wijk in Auckland vol eettentjes, barren en winkels. De straat van het hostel is overdekt door prachtige groene bomen en een van de meest geliefde (en dus duurste) straten van Auckland. Na de powernap snel boodschappen gedaan (na 3 kwartier omlopen naar de supermarkt en dus al de eerste blaren) en gegeten. Daarna nog een grote zoektocht gedaan naar accommodatie voor de dagen erop: na 2 uur zoeken eindelijk 2 hostels gevonden. De dag erna heb ik de stad verkend en heb ik een ferry naar het nabijgelegen Devonport gepakt, waar ik een paar uur op het strand heb gelegen. Je hebt hier heel veel ferry's die je naar allerlei plekken varen. Het is echt heerlijk weer, 28 graden met een lekker briesje. Na de ferry terug naar Auckland ben ik naar het nieuwe hostel gelopen en heb ik 's avonds in een foodmarket gegeten. Toen voor het eerst op een dorm geslapen deze reis: tot nu toe prima. 2 mannen wonen er zelfs al een paar maanden! Ook heb ik nog even mijn Amerikaanse kamergenoot de begrippen Sinterklaas en Zwarte Piet uitgelegd. De dag erna heb ik in de ochtend in een park gelegen en ben ik in de middag naar weer een ander hostel verhuisd. Daar zal ik 3 nachten verblijven, dan hebben mijn verbrande schouders ook even rust. Het is een gigantisch hostel, weer heel iets anders dan de vorige twee, maar fijn centraal gelegen en de enige die nog 3 nachten vrij had. Bij aankomst stonden mijn kamergenoten klaar om naar het strand te gaan en ben ik meteen meegegaan. Na een hele lange zoektocht naar de juiste bushalte heeft een vriendin van een kamergenoot ons uiteindelijk opgehaald met de auto en hebben we lekker op het strand Kohimarama gelegen. Vanavond lekker gekookt met een van mijn kamergenoten (wat echt 4-ever duurde maar wel heel lekker was) en daarna eindelijk even tijd gehad om wat te schrijven! Morgen ga ik met Nora (een oud huisgenootje uit Groningen) naar Goat Island waar je mooi kan snorkelen en wandelen. Dus nu snel slapen tussen de levendige geluiden van het hostel en de tsjirpende krekels aan de andere kant :-)
Doei!