The Land Down Under part 2: 1849 km verder

Hi mates! Al weer heeeel wat duizenden kilometers en avonturen verder was het weer eens tijd om een update te geven! In Byron bay ben ik een paar dagen langer gebleven dan gepland (inmiddels is dat een gewoonte van mij, om ergens langer te blijven dan gepland), omdat ik tijdens het boeken van wat tours maar zo'n beperkte keuze had uit datums dat ik wat extra dagen had! En Hannah, die ik in Coffs Harbour had ontmoet, kwam een dag later ook naar Byron dus dat was extra gezellig:-). Die dag heb ik een lange wandeling gemaakt over het strand naar de vuurtoren. Vanaf het strand zag ik een mysterieus voorwerp uit het water steken, dat bleek een scheepswrak te zijn dat in 1922 daar gestrand was in een storm. Vandaar dat het strand The Wreck heet, aha! Verderop waagden honderden surfers zich in de golven, wat een drukte! Maar ik neem het ze niet kwalijk, de golven zagen er puik uit. Vanaf een uitkijkpunt in het zonnetje heb ik lang naar de surfpro's staan kijken en besefte ik me dat ik nog een lange weg te gaan heb voordat ik zo goed ben als zij (als dat al ooit gaat gebeuren, haha). Ook heb ik weer heel veel dolfijnen gezien, zo vet dat die allemaal tussen de surfers door gaan zwemmen! In Yamba hadden we dat blijkbaar ook, maar toen had ik het te druk met wegpeddelen uit de riptide denk ik. Verder zag ik een keer een stuk of vijf suuuper grote vissen 'surfen' in de golven, ook zo vet! Vlak voor de vuurtoren kwam ik aan bij het meest Oostelijke punt van Australië. Op een bepaald moment was ik dus ook de meest oostelijke persoon in Australië, dat geweldige feit kan ik toch maar weer even mooi in mijn zak steken! Daarna bij de vuurtoren rondgewandeld en via een andere route teruggelopen naar het dorp. Mijn hostel was best ver weg van het dorp, maar gelukkig gingen er vaak een shuttlebusje heen en weer. Die avond lekker gechilld met pizza en cider in mijn hostel en met mijn roomies gepraat. Twee Amerikanen vroegen me waar ik vandaan kwam en toen ik 'Holland' zei, vonden ze dat heel cool en vroegen ze mij of dat in Denemarken lag. Oef! Sowieso heel veel mensen zijn in de war met Holland en The Netherlands, iedereen vraagt of dat nou hetzelfde is of niet. Steeds weer een leuk lesje geschiedenis, en jullie weten wel hoeveel ik van geschiedenis hou.. Not. Maar wel grappig om diezelfde vraag steeds te krijgen! Die avond gezellig afgesproken met Hannah en nog wat anderen die ook in Yamba waren. Ook hebben we nog gepoogd het nachtleven van Byron onveilig te maken, maar iedereen lag volgens mij al op een oor want het was uitgestorven. Toch gezellig! Die volgende dag ben ik met Hannah, Kristin (Duitsland) en Ruben (Nederland, een andere Ruben) naar het dorpje Nimbin gereden. Dit is een hippiedorpje waar alles wat god verboden heeft toch gedaan wordt en blijkbaar boeit het de politie niet wat daar gebeurt. Daar hebben we een paar uur rondgelopen, sommigen van ons een voorraadje product X aangeschaft en wat armbandjes geshopt:-). In een winkeltje beval een Nederlands vrouwtje ons aan om naar Minyon Falls te gaan, een grote waterval in de buurt. Zo gezegd, zo gedaan: en hij was gigantisch en mooi! Onderweg hebben we nog een lifter opgepikt, die onderaan de waterval ging kamperen. Zonder kampeerspullen. Met enkel een doosje lucifers. En een korte broek en dun jasje aan. Ik vond hem Alexander Supertramp 2.0 (van Into The Wild) en hij moest daar erg om lachen, totdat ik besefte wat de afloop is van het verhaal: oeps! De dag erop ben ik van hostel veranderd zodat ik niet steeds in het donker terug hoefde te lopen vanuit het dorp en wie was daar in mijn nieuwe hostel: Sarah (L)! Ik kreeg een upgrade van een 10- naar een 5-persoonskamer en kon bij Sarah in de kamer, gezellig!! Hier in Byron moet je overal bestek en servies huren bij de receptie, dus iedereen loopt de hele dag met zijn eigen bakje rond te zeulen, zo grappig! Maar dan houdt iedereen het wel schoon en steelt niemand bestek (ik heb zelf 1x een mes gestolen en daar voel ik me nog steeds schuldig over). Die dag voor het laatst een plankje gehuurd en me in de golven gewaagd. Er stond een super sterke stroming, dus na het pakken van een golf (laten we zeggen: een poging om een golf te pakken) kon ik een pokkeneind teruglopen (over het strand, want in de zee was echt onmogelijk) omdat ik zo erg werd meegesleurd naar rechts. Iedere keer als ik langs mijn tas liep was er een aantal bush-turkeys die al mijn eten hadden gejat en zelfs mijn telefoon probeerden te jatten! Iedere keer liep ik als een debiel achter die beesten aan om ze bang te maken, helaas dus zonder succes. Ik heb de hele middag geploeterd in het water en een paar soort van golven gepakt, maar ik moest en zou een goede golf pakken voordat ik mocht stoppen van mezelf. Ook had ik mijn GoPro op het board gemonteerd, zodat ik alles goed kon vastleggen! Ik had alleen weer een klein board gehuurd, wat het extra moeilijk maakte om kleine golven te pakken en ik kwam gewoon niet bij de grote golven vanwege de sterke stroming en mijn gebrek aan peddelskills (haha). Ondertussen ging de zon onder (prachtig!) en had ik een semi-goede golf te pakken, jeej! Uiteindelijk heb ik nog tot het laatste beetje daglicht geprobeerd de perfecte golf te pakken en toen was het mooi geweest! In de avond lekker op stap geweest met de groep en dit keer was het een gezellige volle kroeg en kon er zelfs een surfboard gewonnen worden! Dedicated als we waren bleven we als laatsten in de kroeg, uiteindelijk zijn we zonder board naar huis gegaan maar we bedachten ons dat het toch alleen maar onhandig geweest zou zijn! De dag erop ben ik met Sarah naar een markt geweest en daarna lekker geshopt (2 lange broeken en een trui - niet echt passend bij het weer wat steeds warmer gaat worden hopelijk, maar ik was uit mijn lange broek gescheurd oeps!). Toen met Sarah en Hannah een goddelijke hamburger gegeten, af en toe moet dat gewoon! Toen heb ik afscheid genomen van de meiden en heb ik de bus gepakt naar Surfers Paradise (ja zo heet het echt): een grote stad net onder Brisbane met veel hoge gebouwen, een lang strand en vooral veel party. Daar ben ik 1 nachtje gebleven, in hostel met gratis wasmachines, drogers, iMacs (niet om mee te nemen helaas, dan had ik graag die wasmachine willen hebben namelijk) voor super cheap. Een ultiem backpackersgeluksmomentje! De volgende ochtend heb ik een strandwandeling gemaakt tussen de aziaten en bronzen mannetjes in speedo's en daarna de bus gepakt naar Brisbane. Daar even wat travelplans gemaakt: ik ga toch nog ook naar de Outback (Ayers Rock/Uluru), spannend!!! Een hoop gereis met een busreis van 30+ uur en meerdere vluchten, maar wel zeker de moeite waard denk ik:-). Ook heb ik de buspas vanaf Brisbane naar Cairns gekocht, het reizen met de bus bevalt me prima! En dan kan ik een paar keer een nachtbus pakken, dat scheelt ook weer een hostel! Toen heb ik Brisbane ook maar meteen verkend: een beetje een doorsnee stad aan een mooie rivier en met botanische tuinen. In de avond was er op straat nog een leuk live bandje en daarna gechilld in mijn kleine rustige chille hostel:-). De volgende ochtend was het koala tijd! Na een interessante zoektocht naar de juiste bus en een onderbroken busreis doordat de bus kapot was kwam ik aan in Lone Pine Koala Sanctuary: de eerste en grootste koala sanctuary van de wereld! Daar heb ik uren lang rondgelopen en alleen maar een dikke lach van oor tot oor gehad. De hoogtepunten waren: 1. Het vasthouden van een koala (genaamd Spoon) en ermee op de foto gaan, zo lief, rustig en zacht! 2. Kangoeroes voeren, aaien, knuffelen, alles! (Nouja niet alles natuurlijk, ik mocht ze niet meenemen helaas). 3. Een drietal koala baby's die te schattig voor woorden waren: pluizenbolletjes aan het klimmen, eucalyptusblaadjes eten en slapen. Dat is ook alles wat koala's doen eigenlijk! En ze poepen, heel veel, 200x per dag. En dat terwijl ze 20 uur per dag slapen! Hoe ze dat doen mag je zelf invullen haha:-) 4. Twee vogelbekdieren: oh daar ben je Perry (voor wie nu denkt: waar hééft ze het over? Dat is van een tv-serie met een vogelbekdier als huisdier -> awesome!). Verder hadden ze Tasmaanse duivels, dingo's, krokodillen en een cassowary (een bijzondere grote zwarte vogel (soort struisvogel), met een blauw met rood hoofd). Na een paar uur rondlopen en volop genieten heb ik de bus teruggepakt: dit keer zonder brokken, maar wel weer met verdwalen en uitstappen bij de verkeerde halte, natuurlijk. De volgende ochtend heb ik de bus gepakt naar Noosa: waar de eerste tour van mijn reeks tours ging beginnen. In Noosa heb je een van de twee Everglades op de wereld, de anderen liggen in Florida. De Everglades is een rivierstelsel met veel bomen in het water, met name mangroves, die met hun wortels in de bodem staan. De rivier komt uiteindelijk uit in de zee en het fijne is dat hier geen krokodillen zoals in Florida, yess! Daar heb ik 3 dagen gekampeerd en twee kanotochten gemaakt. De eerste dag was het noodweer met storm, regen, donder en bliksem. Gelukkig konden we de eerste nacht in een soort permanent opgebouwde tent slapen met super coole hangmatbedden! De eerste dag dus vooral binnen in de "keukentent" gezeten, spelletjes gedaan en wat films gekeken. We zijn met een groep van 7 mensen, met voornamelijk Duitsers en een Brits meisje: Charlotte. We hadden allemaal dezelfde tours geboekt voor de weken erop, dus dat was extra leuk om elkaar te leren kennen! De dag erop was het gelukkig strakblauw en hebben we flink wat kilometers gekanood naar een meer, door prachtige natuur met pelikanen etc. die rond vliegen. Onze eindbestemming was een klein picnicplekje met een slingertouw in de buurt waar je dus vanaf kon slingeren het water in! Echt super tof! Na een paar uur relaxen zijn we heeeeel langzaam teruggedreven naar het kamp met de kano's aan elkaar geknoopt, gelukkig stond de stroming de goede kant op:-). Die avond lekker kampvuur gemaakt, marshmallows gegeten en drankjes gedaan. Iedere dag komt en gaat er weer een groep, dus het was iedere dag weer een nieuwe gezellige mix van vanalles! Die nacht sliep ik met Charlotte in een tentje, het was lang geleden dat ik gekampeerd had en super leuk om weer te doen! De laatste dag hebben we een kleine kanotocht gemaakt naar een ander meer met wat eilandjes. Op een van die eilanden hebben we de hele dag gelegen, gegeten, gedronken en spelletjes gedaan: echt vakantie! Iedereen drinkt hier trouwens 'goon': super goedkope wijn in een kartonnen 5 liter doos met zo'n kraantje. Iedereen haalt de zilveren zak meteen uit het karton en hangt die zak dan boven zijn/haar mond en draait de kraan open. Echt een grappig gezicht. Ik hou het maar mooi bij cider:-). Op de terugweg spotte ik nog een mama en kindje kangoeroe langs de kant en hebben we een paar minuten kunnen kijken hoe ze van plekje naar plekje sprongen: zo leuk! Die avond weer rondom het kampvuur gerelaxt en de dag erna een lange busrit gemaakt naar Hervey Bay. Iedereen van de groep ging dezelfde kant op om ook dezelfde tour te gaan doen: Fraser Island! Dit is het grootste zandeiland van de wereld met heel veel zoetwater meertjes en je raadt het al: Heul. Veul. ZAND. In alle vroegte vertrokken we met onze 4x4 auto's naar de boot. De gids Chris reed voorop en drie andere auto's volgden hem steeds. Je mocht rijden als je ouder was dan 21 was (en je je rijbewijs natuurlijk had), dus yesssss ik heb me er ook aan gewaagd en lekker veel gereden door de dichte bossen, op het strand en in hele smalle loszandweggetjes! We konden communiceren via walkie-talkies, maar we gebruikten ze vooral om grapjes te maken en liedjes te zingen voor de andere auto's. De eerste dag zijn we naar onze kampeerplek gereden via smalle zandweggetjes en over het strand: mega vet. We zijn eerst langs een heel helder blauw meertje gereden, met spierwit en heel fijn zand. Dit zand kun je gebruiken om je huid, haar, tanden (ja echt!) en zelfs sieraden mee te wassen! Daarna zijn we naar een meer gereden dat van een afstand gewoon blauw lijkt. Echter, als je er recht voor staat is het water bloedrood! Dit komt door de kleurstof in de bomen die rondom het meer staan, echt heel bijzonder om te zien:-). In de middag heb ik een stuk over het strand gereden en toen zagen we ook onze eerste dingo: een wilde hond. Ze hebben nu blijkbaar net allemaal baby's en zijn extra gevaarlijk, zelfs zo erg dat een bekend meer afgesloten is omdat ze daar allemaal omheen hangen. Eenmaal aangekomen bij de kampeerplek stond het tentenkamp al opgebouwd en hebben we ons geïnstalleerd. Er waren echter matjes tekort (er was er nog wel een maar daar zat iemands herkauwde eten op dus nee bedankt) en na wat geregeld hier en daar kwam Chris terug met extra matjes. Echter nog steeds een te kort.. En ik dacht 1 ding: ik wil niet op het kotsmatje liggen, dan maar op de grond.. Maaaaar toen ik met Chris meeliep gaf hij me ineens een super chill matras en vond hij dat ik die mocht omdat ik aardig was geweest, YES! Daar samen met Charlotte ons bed van gemaakt en toen met ons groepje gebarbecued, spelletjes gedaan en wat gedronken. Ook een prachtige maansopkomst gezien, met twee dingo's naast ons op het strand! Ook waren er blijkbaar baby dingo's naast het kamp, maar toen lag ik al lekker op mijn prinsessenmatrasje. 's Nachts hoorde ik nog een dingo proberen in te breken in ons tentenkamp, dat namelijk omringd is met schrikdraad en hekken. Het is hem/haar niet gelukt in ieder geval. Inmiddels noemt iedereen me trouwens Slikky, want mijn naam is toch echt te moeilijk. Toen ik uitlegden wat 'slik' eigenlijk betekent vonden ze het helemaal geweldig en bleven ze me zo noemen. De volgende ochtend ben ik vroeg opgestaan voor een prachtige zonsopkomst en zijn we weer met de 4x4's op pad gegaan. Die dag hebben we vooral veel over het strand gereden en ik mocht het grootste deel van de dag achter het stuur zitten, heerlijk! Al snel hoorden we over de walki-talkies dat er walvissen waren gespot en ja hoor: heel dichtbij de kust kwamen twee gigantische vinnen het water uit en zag je ze water spuiten. Even later zagen Julian (Duitsland) en ik zelfs een walvis uit het water springen, zo vet!! Dat doen ze om te laten weten dat ze klaar zijn voor het paren. Voor die bezigheid trekken alle walvissen langzaam naar het noorden, naar warmere wateren. Die dag hebben we echt tientallen walvissen gezien, allemaal op weg naar het noorden. Magisch! We hebben op een mooi uitkijkpunt (Indian Head) ook nog dolfijnen, gigantische pijlstaartroggen en schildpadden gezien. Ten noorden daarvan liggen de Champagne Pools. En nee, helaas geen meren gevuld met champagne, maar veel toffer: het zijn pools vlak naast de zee met rotsen als scheiding. Als er dan een grote golf komt, bubbelt het water over de rotsen en lijkt het net champagne! Ook zijn we langs een scheepswrak gereden, dat op het strand ligt te verroesten. Dit schip (SS Maheno) strandde in 1935 aan na een cycloon en het is nooit weggehaald. Blijkbaar heeft het nog een tijd te koop gestaan, maar niemand wilde het hebben. Bij het scheepswrak vloog er ineens een vliegtuigje over en 5 minuten later liep een piloot naar ons toe of we een vluchtje wilden doen. Ja, natuuuuurlijk! Dus zo gezegd, zo gedaan: een kwartier lang over het eiland gevlogen en ik zat voorin! Vooral twee walvissen van boven was een prachtig aangezicht, maar de groene bossen, de blauwe meren (een in de vorm van een vlinder en een in de vorm van een boomerang) en de gigantische duinen maakten de vlucht zeker de moeite waard. Onze laatste stop was Eli Creek, ook wel de Hangover River. Dit is een van de honderden zoetwaterstroompjes op Fraser, die uitmonden in zee (en dus over het strand lopen). Je loopt bij Eli Creek naar het begin van de stroom en de stroming neemt je dan rustig mee terug naar het einde: het strand. IJskoud, maar een lekker verfrissend! Die dag erop de wagens weer volgeladen en naar het mooiste meer van Fraser gereden: Lake McKenzie. Een super mooi paradijslijk strandje, met weer dat hele fijne witte zand, kraakhelder water en een paar prachtige bomen op het strand. Daar heb ik heerlijk gedobberd in het water en uiteindelijk mijn haar gewassen met het zand: het hielp echt en mijn haar was zo zacht! Daarna was het tijd om nog even in de haven te relaxen en te wachten op de boot. Daar heb ik nog mijn voet opengehaald aan een hek, dus heb ik nu voor altijd een mooie herinnering op mijn voet van dit prachtige eiland:-). Toen was het helaas weer tijd om de boot terug te pakken naar het vaste land. Bij het tanken hadden we nog even een stressmoment dat we onze borg niet terugkregen van de auto, want de brandstof lekte bij het tanken volledig uit een leiding. Gelukkig was het roestschade en dus niet onze schuld! In het hostel heerlijk gedoucht, gegeten en als een blok in slaap gevallen. Die dag erna hebben we een strand-chill dag gehad, want in de avond stond ons (Charlotte, Julian en Rene) een nachtbus te wachten naar Airlie Beach, waar we na 12 uur arriveerden. Vanuit daar begon onze volgende trip: een boottocht over de Whitsundays. Dat is een eilandengroep met prachtige stranden en snorkelplekjes. De eerste dag zijn we met de boot naar een eiland gevaren waar ons resort was voor de komende twee nachten. Het was vroeger een luxe resort, maar wordt nu gebruikt voor backpackers zoals ik! Maar nog steeds met een prachtig zwembad, een golfbaan met 9-holes, een bar en een strand met een fenomenaal uitzicht. Super dus! De eerste avond lekker gegeten (heerlijk om niet te koken woehoe) en wat spelletjes gedaan. De volgende ochtend zijn we na een ontbijtje weer de boot opgestapt voor een hele dag op/aan het water. Gelukkig had ik wat reispilletjes in mijn portemonnee, want de zee was behoorlijk ruig en de boot ging gigantisch op en neer. Toen we eenmaal bij ons snorkelplekje aankwamen ben ik meteen het verrassend warme water in gesprongen, gewapend met een duikbril, snorkel, GoPro en een 'noodle'. Nee, geen instant noodle om op te eten, maar zo'n drijfding voor onder je armen. En dat was echt nodig, want het koraal zat zo dicht op het oppervlak en door de noodle bleef je beter drijven en beschadigde je het koraal niet. Een uur lang hebben we langs prachtig gekleurd koraal gezwommen met vissen in alle kleuren, maten en soorten die ik nog nooit eerder had gezien. Helaas zag ik ook wel veel afgestorven koraal, door mensenlijk toedoen.. Extra voorzichtig gedaan dus, zodat het hopelijk over tientallen jaren nog steeds zo mooi is als het nu was en niet verder afsterft! Na deze prachtige snorkelervaring zijn we doorgegaan naar het hoogtepunt van de dag: Whitehaven Beach. Dit is een van de mooiste stranden ter wereld volgens National Geographic, met parelwit fijn zand (om weer je haar mee te wassen) en een azuurblauwe zee. Het extra bijzondere en indrukwekkende is dat door het veranderen van het tij de baai en het strand steeds verschillend vollopen met water, met verschillende dieptes, en daardoor ziet het er nooit hetzelfde uit. Zo zagen de foto's van meiden uit onze groep die wat later waren er al totaal anders uit dan die van mij, bizar! Na een lange tijd met opengevallen mond staren vanaf bovenaf, spotten we wat grote pijlstaartroggen en wilden we die natuurlijk van dichterbij bekijken! En zo hebben we de resterende drie kwartier dan ook ingevuld: het achter pijlroggen aanlopen/rennen met GoPro in de hand. Ook zag ik nog een klein rifhaaitje langs mij zwemmen, zo vet! Op een gegeven moment roept Jules dat er een heeele grote rog dichtbij hem was en uit het niets vliegt dat beest uit het water en vlucht weg. Wat een impact had dat beest op het water en wat een golven veroorzaakte het, geweldig! Nadat we dit bijzondere plekje verlaten hadden was het even schilpaddentijd. Continu kwamen er gigantische schildpadden een kijkje nemen langs de boot, ook zo geweldig! Met een prachtige zonsondergang zijn we onder het genot van een drankje teruggevaren naar ons eiland. Ook heb ik nog wen stuk mogen varen, dat maakte deze perfecte dag nog perfecter! In de avond na een goed maaltje was het tijd voor karaoke! Iedereen was al aardig teut en goed op dreef met eigen gebrachte drank, ondanks dat niet toegestaan was deed iedereen het maar toch, want onze bootcrew had gezegd dat we het stiekem mochten doen. De zakken goon vlogen echter om mijn oren en na wat waarschuwingen hier en daar gaf de hele crew het maar op. Er zijn heel wat glazen gesneuveld door de gebrekkige zangskills, maar het was echt geweldig grappig! Toen de bar dichtging besloot iedereen voor onze kamer verder te zuipen en heb ik met Jules, Sian en Linsey (twee Britse meisjes) iedereen geobserveerd. Echt geweldig om te zien, alsof we in een dierentuin het gedrag van alle soorten dieren aan het bestuderen waren. Daarna nadeinend van de boot in slaap gedommeld. Die ochtend hebben we eerst een mooie wandeling gemaakt over ons eiland (South Molle Island) naar een prachtig uitkijkpunt. Mijn maag stribbelde nogal tegen en ik voelde de boot nog steeds schommelen, maar toch heb ik het volbracht! Onderweg nog aan gekke groene mieren gelikt. Huh wacht, waaat? Ja ja, als je die mieren oppakt scheiden ze een heel zuur stofje uit dat naar limoen smaakt en kun je dat van hun bil aflikken: super lekker! Hm, klinkt wel een beetje gek nu ik het zo opschrijf. Ach, het was leuk en de mier leeft nog! Denk ik.. Ook hebben ik nog even bij de pier gezwommen toen ze de vissen gingen voeren, er kwamen echt gigantische vissen op af! Maar het zicht was zo wazig dat ik snel weer op de kant in het zonnetje lag. Na een hobbelige boottocht die niet veel langer had moeten duren kwamen we weer aan op het vaste land en was het avontuur voorbij. Echt geweldig! Die middag hondsberoerd op de bank gelegen in het hostel waar we onze bagage hadden opgeslagen en hebben we die avond weer een nachtbus gepakt, dit keer naar Cairns. Charlotte bleef achter omdat ze haar portemonnee kwijt was (al de tweede keer deze week haha), dus met Jules en Rene gingen we weer een nacht verticaal/diagonaal slapen. Om 5 uur in de ochtend kwamen we al aan in Cairns en hebben we de hele ochtend en middag op de bank voor pampus gelegen. Uiteindelijk zijn Jules en ik nog wel langs het water gaan lopen en hebben we wat geshopt, maar mijn buik kon nog steeds weinig hebben. Ik was een kiwi-knuffeltje die ik van Ruben had gekregen vergeten in Brisbane, maar een heel lief meisje uit mijn kamer in Brisbane (Zoe) heeft hem opgestuurd en die dag was ik weer herenigd met het beestje! Voor haar heb ik toen een vogelbekdierknuffel gekocht en teruggestuurd, want ze dacht eigenlijk dat ik haar de kiwi kado had gedaan en ik voelde me zo schuldig dat ik een knuffeltje voor haar heb gekocht:-). Meer Cairns avonturen én andere spannende belevenissen leest u in de volgende aflevering. Zelfde tijd, zelfde zender. Terug naar de studio.